การเกิดขึ้นของวิธีการผลิตแบบเติมเนื้อได้ทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับแผงระบายความร้อนแบบ LED หากข้อจำกัดด้านการผลิตถูกลบออกไป จะนำการจำลองไปใช้เพื่อระบุรูปทรงเรขาคณิตที่เหมาะสมที่สุดได้อย่างไร Generative Design ใช้เทคนิคการจำลองเพื่อระบุรูปทรงเรขาคณิตที่เหมาะสมที่สุด โดยไม่ถูกจำกัดโดยสมมติฐานแบบพาราเมตริก
วิธีการที่พบบ่อยที่สุดคือทำการจำลองมาตรฐานกับโมเดลที่กำหนด (ท่อความร้อนอะลูมิเนียม) จากนั้นใช้วิธีแก้ปัญหาแบบร่วมที่คาดการณ์ความไวของผลลัพธ์ของโมเดลนั้นต่อการเปลี่ยนแปลงเฉพาะที่เกิดขึ้น การเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ที่แนะนำร่วมกันนั้นเกิดขึ้นแล้ว และกระบวนการจะถูกทำซ้ำจนกระทั่งถึงเวลาที่แบบจำลองมาบรรจบกันในสถานะที่เหมาะสมที่สุด รูปทรงที่ได้โดยทั่วไปมักมีลักษณะที่ 'เย็น' มากและไม่สามารถกำหนดพารามิเตอร์ได้ เพื่อเป็นตัวอย่างในการสาธิตกระบวนการนี้ รูปที่ 1 แสดงแบบจำลองหนึ่งในสี่ของฮีทซิงค์แบบครีบฐานแบบวงกลม
ตัวระบายความร้อนสามารถแยกออกเป็นคอลเลกชัน 3 มิติของตัวเทสเซลเลตได้ ดังนั้นสำหรับตำแหน่งใดๆ ของตัวระบายความร้อนคอขวดที่ใหญ่ที่สุด ตัวตัวทรงลูกบาศก์ขนาดเดียวกันอาจถูกเพิ่มเข้าไปในใบหน้าที่ปรากฎในอากาศใดๆ ของมัน ในทำนองเดียวกัน ร่างใดๆ ก็ตามอาจถูกเอาออกเพื่อให้เกิดรูปรากฏขึ้น สำหรับตัวอย่างนี้จะพิจารณารุ่นครึ่งหนึ่งของแผงระบายความร้อนแบบพาความร้อนตามธรรมชาติในแนวตั้ง
